'The greatness of Mahamantra' - மஹாமந்திர மாஹாத்ம்யம்-- ஸ்ரீ அபிநவ வித்யா தீர்த்த ஸ்வாமிகள்

His Holiness Sri Abhinava Vidyatirtha Swamigal was the 35th Jagadguru of Sringeri Sri Saradha Peetam. Born on November 13, 1917 the young Srinivasa was an illustrious student. At the age of 14, he was ordained into Sanyasa Asrama by the then Peetadhipati and Jivan Mukta Sri Chandrasekara Bharati. An great tapasvi and and yogi, Sri Abhinava Vidyatirtha Swamigal was an able administrator too. He traveled across the country spreading the ideals of Sanathana Dharma and Sri Adi Sankara. A beautiful compilation of the Acharya's discourses has been published in a book called 'karuNai kaDal thandha kanivAna muthukkaL'. The following is a short excerpt from this book:

'The Greatness of Mahamantra' The Divine Name of the Lord rescues even the wickedest of the wicked. Fire when touched, either knowingly or unknowingly, burns the hand. Likewise, it is the nature of the Divine Name of the Lord to destroy the sins of the one who utters it. Therefore, regardless of the time and work we are involved in, we should always keep chanting the Divine Name of the Lord mentally. All are desirous of doing Mantra japa. There is a Mantra for this. This Mantra can be chanted in any manner. It has been said that this Mantra can be chanted by all – whether one is of pure mind or not, whether one follows religious discipline or not. Well! What is that Mantra? It is verily “HARE RAMA HARE RAMA RAMA RAMA HARE HARE! HARE KRISHNA HARE KRISHNA KRISHNA KRISHNA HARE HARE!” All can chant this Mantra. Regular chanting of this Mantra would earn the blessings of the Lord, purify us and we would attain the purpose of life. Nevertheless, commonly, what do people do? They eat, sleep, loiter around and finally die. Animals lead this kind of life. Is there any difference between the animals and us if our lives were also spent in the same way? Therefore, we should always be chanting the Divine Name of the Lord. -Sri Abhinava Vidyatirtha SwamigalCourtesy: 'karuNai kaDal thandha kanivAna muthukkaL'(a composition of the Swamigal's discourses) *************************************************************************************

(The Tamil Version)

மஹாமந்திர மாஹாத்ம்யம்: எப்பேர்ப்பட்ட தீயவனாக ஒருவன் இருந்தாலும், பகவானுடைய நாமா (பெயர்) அவனைக் காப்பாற்றிவிடும். நெருப்பு என்று தெரிந்து கையை வைத்தாலும் , நெருப்பு கையை எரித்துவிடத்தான் செய்யும். அதேபோல் பகவான் நாமாவின் ஸ்வபாவம் என்னவென்றால், எவர் பகவானின் நாமத்தைச் சொல்வாரோ, அவருடைய பாவத்தை அந்த நாமா நாசம் செய்துவிடும். ஆகையால், நாம் எந்தக் காரியத்தை எப்போது செய்து கொண்டிருந்தாலும் மனதால் மட்டும் பகவான் நாமாவை எப்போதும் சொல்லிக் கொண்டிருக்க வேண்டும். எல்லோருக்கும் தாம் ஏதாவது ஒரு மந்திரத்தை- ஜபத்தைச் செய்து கொண்டு வந்தால் நல்லது என்ற ஆசை ஏற்படுகிறது. இதற்காக மந்திரம் ஒன்று இருக்கிறது. எப்படி வேண்டுமோ அப்படி இம்ம்ந்திரத்தைச் சொல்லலாம். ஒரு புனிதமானவனானாலும், அவ்வாறு இல்லாவிட்டாலும், ஆச்சார சீலனாயிருந்தாலும், இல்லாவிட்டாலும், அவன் அந்த மந்திரத்தைச் சொல்ல்லாம் என்று சொல்லியிருக்கிறது. அது என்ன மந்திரம்? “ஹரே ராம ஹரே ராம ராம ராம ஹரே ஹரே | ஹரே க்ருஷ்ண ஹரே க்ருஷ்ண க்ருஷ்ண க்ருஷ்ண ஹரே ஹரே ||” என்ற மந்திரமேயாகும். இந்த மந்திரத்தை எல்லோரும் சொல்லலாம். அப்படிச் சொல்லிக்கொண்டு வந்தால், நாம் பகவானின் அருள் பெற்று புனிதமடைந்து ஜன்ம ஸாபல்யம் அடைவோம். ஆனால் சாமான்யமாக மனிதர்கள் என்ன செய்வார்கள்? சாப்பிடுவார்கள், தூங்குவார்கள், எங்கேயாவது சுற்றிக் கொண்டிருப்பார்கள். பிறகு ஒரு நாள் செத்துப்போய்விடுவார்கள்.இவ்வாறு தான் பிராணிகள் வாழ்கின்றன. நாமும் அப்படியே வாழ்ந்தால் நமக்கும் பிராணிகளுக்கும் என்ன வித்தியாஸம்? ஆகவே, எப்போதும் பகவான் நாமாவை நாம் சொல்லிக்கொண்டே இருக்க வேண்டும்.

(-ஸ்ரீ அபிநவ வித்யா தீர்த்த ஸ்வாமிகள்நன்றி: 'கருணைக்கடல் தந்த கனிவான முத்துக்கள்'ஸ்வாமிகளின் ப்ரவசனங்களின் தொகுப்பு)